Push vs pull in productieplanning

Push of pull is een bepalende factor in de productieplanning. Hoe weet je wanneer welke materialen beschikbaar moeten zijn om te kunnen leveren volgens plan? Een inkijkje in beide strategieën en de gevolgen voor de productieplanning.

Produceren met een push-strategie

Een van de grootste uitdagingen in een productieomgeving is om ervoor te zorgen dat de juiste materialen op het juiste moment beschikbaar zijn. Bij een push-strategie probeer je als het ware in de toekomst te kijken: als je over een week moet leveren, moet je volgens de nauwkeurige verwachtingen van de toekomst nu beginnen met produceren. Zo worden problemen in de toekomst voorkomen. 

Van oudsher zijn veel productieplanningen gebaseerd op push-systemen. MRP (Material Requirements Planning) en ERP (Enterprise Resources Planning) kijken vooruit en bepalen wat je nu moet doen omdat je in de toekomst iets nodig hebt.

Bij een push-strategie probeer je in de toekomst te kijken. Dat is steeds lastiger naarmate systemen sneller worden.

Vroeger werkte dat systeem, toen 1x per week een planning werd gedraaid. Maar het systeem werd sneller en nauwkeuriger en de planning kon ineens wel ieder uur bijgesteld worden – en ieder uur een nieuwe productieplanning werkt niet.

Push-systemen hebben tegenwoordig last van 2 problemen:

1. Ze zijn erg afhankelijk van accurate voorraadinformatie.
2. Ze vertrouwen sterk op voorspellingen.

Bij push-systemen wordt daarmee onzekerheid als waarheid aangenomen en wordt op basis daarvan een gedetailleerde productieplanning gemaakt. Op de werkvloer worden deze productieplanningen als onbetrouwbaar ervaren en in de praktijk houden mensen zich er dus niet aan: er worden allerlei marges en controleslagen in de productieplanning opgenomen. Van de huidige MRP-/ERP-gebruikers werkt dan ook 80% met Excel ernaast om het systeem werkbaar te krijgen, blijkt uit onderzoek.

Produceren met een pull-strategie

De pull-strategie werkt heel anders. Je zoekt signalen in het productieproces die aangeven dat een product bijgemaakt moet worden; je gaat pas produceren als de vraag voor het product er is. Een echte LEAN manier van werken: eerst de behoefte, dan de productie.

Bij de pull-strategie wacht je op de vraag voor je begint aan de productie.

Je bent beter bestand tegen wijzigingen in de werkelijkheid, zolang ze zich binnen de parameters van de verwachtingen begeven. Het is een zelforganiserende en zelfcorrigerende manier om je productieplanning te regelen en uiteraard de meest LEAN manier van produceren.

Daarnaast werk je met vaste besteleenheden en ordergroottes. Dat leidt tot kansen in optimalisatie en standaardisatie.

Kanban is een voorbeeld van een pull-signaal. Een Kanban-pull systeem werkt zo dat je altijd voorraad hebt – maar is dat altijd wenselijk?

Push vs pull

Kort gezegd: pull werkt met een vaste minimale voorraad en push werkt op basis van verwachting van de behoefte. We nemen een aanhangerfabriek als voorbeeld, met een bepaald soort schroefjes als onmisbaar onderdeel in het productieproces.

Push geeft onzekerheid, pull geeft grip.

In de pull-situatie werkt men met bijvoorbeeld 2 bakken schroefjes. Als 1 bak leeg is, wordt een nieuwe besteld. Gebaseerd op het verleden weet men dat er zo altijd genoeg schroefjes beschikbaar zijn om aan de leveringsbehoefte te voldoen.

In de push-situatie kijkt men wanneer hoeveel aanhangers besteld zijn en hoeveel schroefjes daarvoor op welk moment nodig zijn. Op basis van de toekomstverwachting wordt een inschatting gemaakt en een bestelling gedaan.

De push-strategie is van oudsher de meest bekende productiestrategie. Door het gebrek aan overzicht en de steeds bijstellende planning is het echter niet de meest praktische. Daarbij is de grote vraag: worden hiermee productieproblemen voorkomen? Is er ook daadwerkelijk een leveringsbehoefte over een week? En is er in de hele productielijn ruimte voor het nieuwe product of kan push-productie leiden tot overtollige voorraad en een onderbreking in het proces? Push geeft veel onzekerheid.

Pull daarentegen geeft meer grip. Pull-strategie is gebaseerd op marktvraag, aangevuld met een optimale afstemming tussen de logistieke stromen en het operationele productieproces. Een LEAN-methode waar wij bij Cierpa volledig achter staan. De huidige ERP-systemen ondersteunen pull echter niet, waardoor de productiestrategie niet volledig doorgevoerd kan worden in de productie, met alle problemen van dien.

De beste strategie voor jouw productieplanning

Bij Cierpa zijn we zoals gezegd overtuigd van de LEAN-methode voor ieder productieproces, ofwel de pull-strategie. Maar de productiesystemen kunnen daar nog niet goed mee uit de voeten. Daarnaast zijn er fabrieken waarin de wens bestaat om push en pull te combineren, met bijvoorbeeld een onderscheid in de productie van altijd goed lopende producten en producten op aanvraag.

Cierpa Software ontwikkelt daarom een LEAN ERP-systeem, met als werktitel ERPull, waarmee het mogelijk is een traditioneel MRP/ERP-systeem te combineren met Kanban. Hiermee kan de overstap van push naar pull gemaakt worden, maar ook een blijvende mix van push en pull gehanteerd worden. Met flexibele software kun je je productieplanning aansturen zoals je wilt!